Marek Jarociński

---

Życiorys

Marek Jarociński urodził się jako syn Tadeusza i Czesławy. W 1973 roku zakończył edukację, zdobywając dyplom z ekonomiki przemysłu na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W swoim życiu aktywnie uczestniczył w różnych organizacjach, w tym w Związku Młodzieży Socjalistycznej oraz Zrzeszeniu Studentów Polskich. W latach 1977–1981 był również członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

W okresie od 1973 do 1982 roku, Jarociński pracował w oddziałach Narodowego Banku Polskiego w Bydgoszczy i Szubinie, ostatecznie osiągając pozycję dyrektora. Po tym czasie, jego kariera zawodowa obejmowała role głównego księgowego oraz kierownika działu w Rejonie Eksploatacji Kruszywa, Przedsiębiorstwie Zagranicznym Porta, a także w Bydgoskim Przedsiębiorstwie Budowy Pieców Przemysłowych. Następnie, między rokiem 1986 a 1989, zajmował się doradztwem ekonomicznym i działał w zarządach spółek.

W październiku 1980 roku dołączył do NSZZ „Solidarność”. Od 1981 roku pełnił szereg istotnych funkcji w tej organizacji, między innymi przewodniczącego Krajowej Konferencji ds. Żywności „S”, oraz kierownika Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych w ramach Międzyzakładowej Komisji Związkowej, a także lektora w Sieci Organizacji Zakładowych NSZZ „S”. W styczniu 1982 roku został zwolniony z pracy, a następnie internowany od 8 września do 30 grudnia tego samego roku w Mielęcinie.

Po uwolnieniu, Marek Jarociński zaangażował się w kolportaż opozycyjnej prasy oraz organizację podziemnej biblioteki, a także pisał i publikował teksty w takich publikacjach jak „Kontakt” oraz „Bydgoski Podziemny Serwis Informacyjny”. W jego działalności zasługującej na uwagę była współpraca przy tworzeniu materiałów dotyczących tragedii Jerzego Popiełuszki i Piotra Bartoszcze, jak również aktywność w duszpasterstwach katolickich oraz jako lektor na wykładach podziemnych. W latach 80. podlegał obserwacji Służby Bezpieczeństwa.

Biorąc pod uwagę jego działalność po 1989 roku, Marek Jarociński dołączył do Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”, pełniąc funkcję szefa bydgoskiego oddziału od czerwca do grudnia 1989 roku. Od 1 grudnia 1989 do 15 lutego 1991 roku piastował stanowisko wicewojewody bydgoskiego. W tym samym czasie, był aktywny w ROAD i później w Unii Demokratycznej, gdzie od 1991 do 1993 kierował bydgoskim oddziałem.

Od 1991 roku Marek Jarociński zajął kierownicze stanowiska w bankach, pełniąc funkcje takie jak p.o. prezesa Banku Pocztowego, prezesa Banku Komunalnego w Bydgoszczy oraz wiceprezesa Banku Rozwoju Energetyki i Ochrony Środowiska „Megabank”. Pracował również jako dyrektor w Krajowym Domu Maklerskim Passa. Od 1995 do 2008 prowadził własną działalność gospodarczą i zasiadał w zarządach różnych spółek. W końcu, został skazany na karę roku i czterech miesięcy więzienia w zawieszeniu za pomoc w ukryciu majątku firmy przed organami podatkowymi.

Jarociński był autorem licznych publikacji oraz artykułów dotyczących bankowości i finansów, a także działaczem klubu Rotary. Wyróżniono go Srebrnym Krzyżem Zasługi w 2011 roku oraz Krzyżem Wolności i Solidarności w 2013 roku. Ponadto, otrzymał odznaczenia związane z jego działalnością związkową, takie jak medal Członka Założyciel Związku NSZZ „S” (1981) oraz Medal za Wytrwałość 1980–1990 ZR NSZZ „S” (1990).

Marek Jarociński znalazł swoje miejsce wiecznego spoczynku na Cmentarzu Nowofarnym w Bydgoszczy, co podkreśla jego długoletnią obecność w społeczności lokalnej oraz jego nieoceniony wkład w historię regionu.

Życie prywatne

Marek Jarociński był osobą z rodziny szlacheckiej, która pieczętowała się herbem Jastrzębiec. W swoim życiu prywatnym był żonaty i doczekał się potomstwa, w tym syna Roberta, który samodzielnie związał się z branżą aktorską. Jego zaangażowanie w Związek Szlachty Polskiej podkreśla jego głębokie korzenie i przywiązanie do tradycji rodzinnych.

---

Oceń: Marek Jarociński

---